تدوین و اولویت‌بندی راهبردهای توسعة گردشگری پزشکی (مطالعة موردی: کلانشهر شیراز)

گردشگری پزشکی به پدیدة بین‌المللی سفر شخصی که؛ اغلب گردشگران مسافت­های طولانی را برای دسترسی به خدمات بهداشتی- درمانی که به علت هزینه­های بالا، انتظارهای طولانی مدت، فقدان بیمه­ها، محدودیت استفاده از خدمات و عدم دسترسی به خدمات درمانی در مبدأ طی می­کنند، اطلاق می­شود. بسیاری از کشورها هم اکنون در حال ایجاد طرح­های کاربردی و قانونی خدمات رسانی و برنامه ریزی برای توسعة این صنعت هستند. اما ارزانبودنقیمتخدماتپزشکیایراننسبتبهسایر کشورهایجهان، کیفیتمناسبو برابریآنباجدیدترین شیوه‌هایعلمطبدرجهانازمهم‌تریندلایلیاستکه می‌تواندگردشگریپزشکیرادرایرانرونقدهد. به همین منظور پژوهش حاضر درصدد است تا با استفاده از رویکردی تلفیقی از تکنیک‌های تصمیم گیری چندمعیاره در محیط فازی نظیر دیمتل فازی(FDEMATEL)، فرایندتحلیلشبکهای فازی(FANP) و فرایندتحلیلسلسلهمراتبی(AHP) و با تلفیق آن‌ها در مدل استراتژیک SWOT، به تدوین و اولویت بندی راهبردهای توسعة گردشگری پزشکی در کلانشهر شیراز بپردازد. درراستایدستیابیبهاینهدف ضمنمروریجامعبرادبیاتموضوعمرتبطباپژوهشحاضرازنظراتتعداد20نفرازکارشناسانوخبرگانگردشگری پزشکیاستفادهشدهاست. یافته‌های حاصل از تلفیق تکنیک‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره در محیط فازی با مدل SWOT، نشان داد که بین نتایج دو روش استفاده شده در این پژوهش، یعنی رویکرد تلفیقی ANP و DEMATEL فازی و رویکرد AHP، در خصوص اولویت‌بندی عوامل هر یک از ابعاد SOWT و رتبه بندی مؤلفه‌های استراتژی‌ها اختلاف وجود دارد، اما در خصوص اولویت بندی استراتژی‌ها اگر چه بین وزن دو روش اختلاف وجود دارد اما اولویت بندی دو روش یکسان است؛ به طوری که در هر دو روش، استراتژی تهاجمی(SO) به عنوان اولویت نخست و استراتژی‌های تنوع(ST)، تدافعی(WT) و بازنگری(WO) به ترتیب در اولویت‌های بعدی قرار می‌گیرند.